ΝΕΑ ΜΕΡΑ

Μια νεα μερα σημερα . Σε μια νεα εβδομαδα .
Περιεργη ομολογουμενως . Πρωτη μερα στην επισημη νεα θεση εργασιας μου . Μονιμη ή οχι θα δειξει . Τωρα βεβαια το μονιμη ειναι κατι το σχετικο . Παντως ειναι μια νεα αρχη . Μετα απο 2 μηνες και κατι εκπαιδευσης . Προκληση ; Μαλλον θα ελεγα . Προκληση μονο ως προς τα ατομα ... Θεωρω πλεον οτι λιγα πραγματα δεν μπορω να κανω . Απλα η προκληση ειναι στα ατομα . Το αν θα καταφερω να γινω αγαπητος στους νεους καπετανιους και το νεο πληρωμα .
Η δουλεια για μενα οπως και καθε δραστηριοτητα ειναι ενα ταξιδι μαθησης . Μια διαδρομη με ανθρωπους που μοιραζεσαι ενα κοινο δρομολογιο . Απο αυτους μαθαινεις κατι νεο για τον κοσμο και κατι νεο για τον εαυτο σου . Για τους ιδιους ειναι δυσκολο να μαθεις κατι γιατι ολοι πλεον ζουν σε κατασταση πολιορκιας . Ταμπουρωμενοι πισω απο συνηθειες , ρουτινες , χαρακωματα ψυχροτητας και αβυσσους επιθετικοτητας δεν ανοιγουν πλεον την πορτα οχι του "οικου" τους αλλα ουτε καν της αυλης τους .
Ετσι πλεον μεσα απο τους αλλους μαθαινεις τον εαυτο σου . Για διδασκαλια δε ουτε λογος . Στον κυνηγο δεν μαθαινεις φιλοσοφια . Ουτε στον μισθοφορο . Ουτε στον πρωταθλητη . Αντε να τους εξηγησεις την αξια της Αμυλας . Ή αντε να τους πεις οτι ο κυνισμος ειναι σταση αμυνας σε εχθρους και οχι σταση ουδετεροτητας .
Γιαυτο λοιπον πλεον οπου παω χαμογελαω , κοιταω , μαθαινω αλλα μιλαω λιγο . Και οταν το ταξιδι παψει να εχει ενδιαφερον , ωρα για αλλο δρομολογιο . Εξαλλου ειμαι οπαδος της αποψης οτι η δουλεια ειναι το μεσο που μας οδηγει σε αλλα μονοπατια . Δεν ειναι η ιδια το ταξειδι .
Το ταξειδι για μενα πλεον ειναι βασικα ο γιος μου . Ενας αγωνας να προλαβω να τον χαρω . Να του διδαξω οτι εχω μαθει . Να του περασω αυτα που μου περασε ο πατερας μου και να μην κανω τα λαθη που εκανε εκεινος . Ή μαλλον οχι τα λαθη αλλα τις παραλειψεις .
Σημερα ας πουμε πηγαμε στις κουνιες , κατι που δεν εκανε ποτε ο "παππους" . Παιξαμε , ετρεξε , μιλησε με αλλα παιδια , καμαρωσε για το Ρατζα του που ολα τα παιδακια περασαν και τον χάιδεψαν . Μιλησε σε ολα τα παιδακια για το Ντινο του που ειναι ενας φυλακας αγγελος-συννεφολυκος και μαλιστα μαθαμε στην Ελενη που η μαμα της ειναι απο την Κρητη οτι εχει και εκεινη μια συννεφολυκαινα φυλακα που τη λενε Λενιω .
Μετα γυρισαμε σπιτι και παραλιγω να κοιμηθουμε στην αγγαλια του μπαμπα αλλα ευτυχως τη γλυτωσαμε γιατι 7 ειναι πολυ νωρις για υπνο . Βοηθησαμε το μπαμπα να μαγειρεψει ( ή μηπως εγινε το αναποδο ;) . Και τελικα φαγαμε βλεποντας " την πιο κατακληπτικη" ταινια που μας εφερε ο ιδιος ο Ντινος ο οποιος ειχε και μια "επληξη" για τον μπμπα αφου πηρε χρωματα , εργαλεια και λαστιχα και εφτιαξε (;) to ποδηλατο του μπαμπα . Και τελος ηρθε η ωρα για υπνο .
Μεσα σε 4,5 ωρες περισσοτερη χαρα και ικανοπιηση απο οτι σε 9 ωρες δουλεια-μετακινηση . Και αυτο γιατι οταν εχεις να κανεις με παιδια ξερεις οτι δεν σε βλεπουν καχυποπτα ουτε ανατγωνιστικα . Λαχταρανε να σου πουν τα 2-3 πραγματακια που ξερουν και ακουνε με ενθουσιασμο ακομα και το πιο εξωφρενικο παραμυθι που θα τους πεις . Δε σε κρινουν και δε σε απορριπτουν χωρις να σε ακουσουν .Και πανω απο ολα καταλαβαινουν αν εχουν να κανουν με καποιον ζωντανο ή  με καποιο υπεργηρο και βαρετο τυχοδιωκτη .
Ωρα για υπνο τωρα ... Παω και εγω να ονειρευτω τα απλοϊκα ονειρα που βλεπουν τα παιδια ολου του κοσμου . Παω να δω οτι πεταω , οτι ταξιδευω , οτι καποτε θα μεγαλωσω και θα παω στη δουλεια , οτι θα οδηγω αυτοκινητο και οτι θα κανω ταξιδια . Οτι θα γινω δυνατος σαν ενα σπιτι και μεγαλος σαν μια αρκουδα (κατα τον Κωνσταντινο μου ) . Γιατι δεν ξερω για εσας αλλα εγω ακομα εχω μειενι στην ηλικια των 8 και παω για τα 9 . Το μονο μου ζορι ειναι αν σε 7-8 χρονια που ο γιος μου 8α ειναι 11 θα με παιζει ...
Καλη σας νυχτα ...